ΧΑΡΙΣΜΑ ΣΟΥ

Γυρνάς στο σπίτι τα χαράματα
την ώρα που εγώ ξυπνάω
και δεν προσέχεις πια τα κλάματα
που κάθε νύχτα τα φοράω.

Ζεις τις στιγμές που εγώ κοιμάμαι
δεν θα μπορέσουμε φοβάμαι
έτσι να συνεχίσουμε.

R.

Τον ξέρω τον κόσμο σου
κι ας λες «μη φοβάσαι,
μαζί σου είμαι μάτια μου
τα βράδια που κοιμάσαι».
Τον ξέρω τον κόσμο σου
και πια δεν τον αντέχω
κουράστηκα μάτια μου
τις νύχτες να μη σ’ έχω.


Φοβάμαι που γύρω σου
οι πειρασμοί χορεύουν
φοβάμαι στις πίστες
που τα μάτια σου αλητεύουν.
Φοβάμαι το βράδυ
που θα ψάξω να βρω
τον άντρα που θα θέλει
τις νύχτες να ‘ναι εδώ.

Χάρισμά σου οι πίστες
οι σωροί τα λουλούδια
οι γεμάτες οι νύχτες
μ’ εμπορίου τραγούδια
οι γυναίκες γοργόνες
που ζητάνε μια θέση
στης ζωής σου τη λάμψη
κι αυτό τόσο σ’ αρέσει!