20.3.06

ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΦΟΥΣΤΑΝΙ

Φώτα που ανάβουν
Σάββατο βράδυ στην Αθήνα
κεριά που σβήνουν
οι αναμνήσεις μιας ζωής
όλα με κάνουν
στην ιστορία μας το θύμα
μόνη μ' αφήνουν
μα κάτι αλλάζει, θα το δεις.


Απόψε θα βγω
φορώντας το μαύρο φουστάνι που αγαπούσες
απόψε θα πιω
το μόνο ποτό που ποτέ σου δεν κερνούσες
Αγάπη, αγάπη, αγάπη!


Γέλια που αρχίζουν
να παρασύρουν την ψυχή μου
πάλι η νύχτα
έχει έναν χώρο να κρυφτώ
όλα με σπρώχνουν
να συνεχίσω τη ζωή μου
ίχνη σου σβήνω
βγαίνω ξανά και προχωρώ!

ΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ

Κλείσε τα μάτια σου να μη με δεις που φεύγω
άλλη μια νύχτα σου αφήνω μοναξιά
κι αν την αγάπη που μου δίνεις αποφεύγω
κι αν βρίσκω λόγους να μην πέσω στη φωτιά.

Κλείσε τα μάτια σου στ’ αλήθεια δεν αντέχω
αυτή τη λύπη που σκαλώνει μες στο βλέμμα
απ’ τη ζωή σου επιλέγω να απέχω
γιατί να ζω δεν το μπορώ μέσα στο ψέμα.

Αυτά τα μάτια κάθε βράδυ στάζουν λύπη
μες στο σκοτάδι θυσιάζουν τα όνειρά τους
αφού η αγάπη τους και πάλι απόψε λείπει
βροχή γεμίζουν απ’ τα τόσα δάκρυά τους.


Κλείσε τα μάτια σου να μη γευτώ τον πόνο
άλλη μια νύχτα δεν αντέχω να σου πω
πόσο υποφέρω που ξανά σ’ αφήνω μόνο
ενώ για σένα τελικά μονάχα ζω.

ΔΙΚΗ ΜΟΥ


Δεν θυμάμαι πια τις νύχτες που περάσαμε μαζί
ούτε και τις καληνύχτες που μας φτάναν στο πρωί
δεν θυμάμαι παρά μόνο κάτι λόγια τρυφερά
που μου έταζαν αγάπη στα κρυφά, στα φανερά.


Μα τα λόγια δεν μπορώ να φυλακίσω
όσα τότε μού ‘χες τάξει πώς να ζήσω
εγώ σ’ άφησα να βγεις απ’ τη ζωή μου
κι αφού έφυγες δεν ήσουνα δική μου

δεν ήσουνα δική μου ποτέ.





Δεν θυμάμαι τα φιλιά σου που ξυπνούσαν το κορμί
ούτε και το άγγιγμά σου που μεθούσε την ψυχή
δεν θυμάμαι παρά μόνο βλέμματα μεθυστικά
που τον έρωτα μου δείχναν με σινιάλα μυστικά.


Μα το βλέμμα δεν μπορώ να αιχμαλωτίσω
στο μυαλό και στην ψυχή μου θα το κλείσω
εσύ έχεις φύγει ήδη απ’ τη ζωή μου
κι αφού έφυγες δεν ήσουνα δική μου
δεν έγινες δική μου ποτέ.

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ

Ο πόνος απόψε έχει τη μορφή σου
τα μάτια βλέπουν μονάχα τη φυγή σου
θα πιω πολύ μήπως και καταφέρω
να πάψω τ’ όνομά σου να προφέρω.

Φωνάζω στην απελπισία
να μη μου δίνει σημασία
άλλη μια νύχτα όλα τα ‘χω σπάσει
όμως και πάλι δεν σ’ έχω ξεπεράσει.

Άλλη μια νύχτα υποφέρω
Μα δεν αξίζεις και το ξέρω.


Η νύχτα απόψε σφίγγει την καρδιά μου
η λύπη βάφει γκρίζα τη ματιά μου
θα πιω πολύ μήπως και καταστρέψω

τα όνειρα που μ’ άφησαν απ’ έξω.

ΑΥΛΑΙΑ

Χαμηλώνουν τα φώτα
δυναμώνει το βλέμμα
στο ποτήρι μου πνίγεται η νύχτα.
Σε θυμάμαι σαν πρώτα
σ’ ένα βράδυ όλο ψέμα
να πετάς μια ψυχρή καληνύχτα.

Έτσι πέφτει η αυλαία
σ’ έναν έρωτα σκάρτο
μια κουβέντα κοφτή που πληγώνει.
Τη στιγμή τη μοιραία
πάλι έπιασα πάτο
πάλι κάπου αλλού ξημερώνει.


Δυναμώνουν οι λέξεις
αργοσβήνει η ελπίδα
μες στο πλήθος σε χάνω και πάλι.
Απ’ αυτό που προσφέρεις
ως αυτό που ζητάω
η απόσταση είναι μεγάλη.

ΟΝΕΙΡΟ

Μια αλλιώτικη στιγμή
μια καινούρια επαφή
ένας ξέφρενος ρυθμός
ένας έρωτας στο φως

μια φωνή που με ξυπνάει
μια κλωστή που με τραβάει.

σ’ ένα όνειρο.

Ένα χάδι, ένα φιλί
κι άλλαξε όλη μου η ζωή
έτσι σβήνει η μοναξιά
χάνεται μες στη φωτιά

θέλω απόψε να χορέψω
και μαζί σου να πιστέψω

σ’ ένα όνειρο.

Θέλω
ν’ αγαπήσω
το όνειρό μου
να το ζήσω
να ξεχαστώ για πάντα σε μια σου ματιά
να αφεθώ στην πιο μαγική αγκαλιά
αγκαλιά...



Χρώμα παίρνει ο ουρανός
έρωτας αληθινός
αν σε χάσω θα χαθώ
τώρα άρχισα να ζω

η μορφή σου με μεθάει

σ’ ένα όνειρο.

ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ

Το πήρα απόφαση που λες
κι αρχίσαν οι ανατροπές
σε θέλω και θα σ’αποκτήσω
τα τείχη σου θα τα γκρεμίσω.


Τα πάνω κάτω στη ζωή σου θα τα φέρω
γιατί κουράστηκα για σένα να υποφέρω
ήρθε η ώρα που θα γίνει πανικός
γιατί είσαι ένας και μοναδικός!


Το πήρα απόφαση σου λέω
ό,τι κι αν γίνει εγώ θα φταίω
θα πάρω θέση στη ζωή σου
γιατί γεννήθηκα δική σου.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΧΩΡΙΣ ΟΥΣΙΑ
ΒΓΑΙΝΩ ΜΟΝΑΧΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΙΩ
ΜΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ Η ΑΠΟΥΣΙΑ
ΠΟΥ ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ ΠΩΣ Σ’ΑΓΑΠΩ.

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΣΟ ΥΠΟΦΕΡΩ
ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΣΟΥ ΟΛΟΙ ΑΓΝΟΟΥΝ
ΜΑ ΝΙΩΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΠΩΣ ΚΑΤΙ ΕΧΩ
ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΛΕΝΕ, ΑΛΛΑ ΕΝΝΟΟΥΝ.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΠΩΣ ΝΙΩΘΩ ΜΟΝΗ
ΑΦΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ
Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΛΕΝΤΙ ΔΕ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ
ΜΟΝΑΧΑ ΕΣΕΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ.



ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ
ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΕΤΣΙ ΘΑ ΖΩ
ΠΕΦΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ
ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ.

Η ΚΑΨΟΥΡΑ (ρεμπέτικη διαύγεια)

Μου τά ‘φαγες κακούργα τα λεφτά
Μου τά ‘φαγες και τά ‘κανες προικιά
Τα τάζεις στον επόμενο
Το νέο σου τον γκόμενο
Κι εμένα μ’ άφησες με δυο βρακιά.

Γιατί να έχω στη ζωή τέτοια καψούρα
Κι όλο για πάρτη σου να γίνομαι μαστούρα
Για χάρη σου γιατί να καταλήξω
Την άτυχη πορεία μας έτσι άδοξα να λήξω.


Μου ρήμαξες ρουφιάνα την ψυχή
Και μού ‘μεινε μονάχα μια ευχή
Στο πάθος σου το δρώμενο
Να έχεις παρελκόμενο
Και θάνατος μοιραίος να σε βρει!!!!!!!

ΑΛΛΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΜΗΝ ΛΕΣ

Πάλι είπες πως θα ‘ρθεις
πάλι όμως ήταν ψέμα
δεν αντέχεις να με δεις
και ξεφεύγεις απ’ το θέμα
όλα τέλειωσαν λοιπόν
και ας μην το συζητάμε
πάλι ήσουνα απών
τη ζωή μας ξεγελάμε

Άλλα ψέματα μη λες
το χρωστάς στον εαυτό σου
παραδέξου πως δεν θες
να με έχεις στο πλευρό σου.
Άλλο ψέμα μην μου πεις
είσαι εδώ από συνήθεια
και κατάματα να δεις
επιτέλους την αλήθεια.


Πάλι ξέχασες να ‘ρθεις
να με πάρεις απ’ το χέρι
άλλο μην το αρνηθείς
η καρδιά μου υποφέρει.
Παραδέξου πως αυτό
το απίστευτο το πάθος
δεν υπάρχει πια εδώ
να τ’ αρνιόμαστε είναι λάθος.

ΘΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ

1 C
Γύρνα λίγο να σε δω
μες στα μάτια σου που κλαίνε
διάβασα το σ’αγαπώ
που τα χείλη σου δε λένε.

R.
Θα αντέξουμε καρδιά μου
όλα γίνονται για νά ‘μαστε μαζί
τώρα πια είσαι δικιά μου
και στο πλάι μου θα ζήσεις μια ζωή.


2 C
Μην αφήνεις τη βροχή
τη ματιά σου να μουσκεύει
όσο πόνεσε η ψυχή
τόσο ο έρωτας θεριεύει.

ΣΕ ΠΡΟΚΑΛΩ

Σε προκαλώ να με νικήσεις
σ’ ένα παιχνίδι ερωτικό
να παίξεις και να με κερδίσεις
δική σου να ‘μαι όσο ζω.


Τα θέλω όλα από σένα
και είσαι ο μόνος που μπορείς
να μην τρομάξεις απ’ το πάντα
που σου ζητώ να μοιραστείς.
Τα θέλω όλα και το ξέρω
για μένα είσαι ο σωστός
αυτός που αντέχει να με έχει
ο ένας και μοναδικός!



Σε προκαλώ να μ’ αποκτήσεις
τους όρους διάλεξε εσύ
γι’ αυτό που πρόκειται να ζήσεις
δεν θα σου φτάσει μια ζωή.