ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ

1 C

Περισσεύουν αγωνίες
να περνώ τα βράδια μου
στάζουν δάκρυα οι γωνίες
βρέχουν τα σκοτάδια μου.
Αλλοιώνουν την εικόνα
χρόνια που μου έστηναν
η ψυχή μου μια λεχώνα
που μωρά την έφτυναν.

Ρ.

Ποιος είμαι, ποια φύση
μορφή μου αλλάζει
ποια σκέψη σαν δύση
στο βλέμμα βουλιάζει.
Αυτός στον καθρέφτη
με ποιον πες μου μοιάζει.
Καθόλου, καθόλου
μου λες δεν σε νοιάζει.

2 C

Αγριεύουν οι χειμώνες
τις σκιές στους τοίχους μου
και ναρκώνουν οι αιώνες
με ποτά τους στίχους μου.
Αντιστράφηκαν οι όροι
πια δεν είμαι γνώριμος
γνήσια ξεπερασμένος
στα μυαλά απόηχος.