ΔΙΚΗ ΜΟΥ

Δεν θυμάμαι πια τις νύχτες που περάσαμε μαζί ούτε και τις καληνύχτες που μας φτάναν στο πρωί δεν θυμάμαι παρά μόνο κάτι λόγια τρυφερά που μου έταζαν αγάπη στα κρυφά, στα φανερά. Μα τα λόγια δεν μπορώ να φυλακίσω όσα τότε μού ‘χες τάξει πώς να ζήσω εγώ σ’ άφησα να βγεις απ’ τη ζωή μου κι αφού έφυγες δεν ήσουνα δική μου δεν ήσουνα δική μου ποτέ. Δεν θυμάμαι τα φιλιά σου που ξυπνούσαν το κορμί ούτε και το άγγιγμά σου που μεθούσε την ψυχή δεν θυμάμαι παρά μόνο βλέμματα μεθυστικά που τον έρωτα μου δείχναν με σινιάλα μυστικά. Μα το βλέμμα δεν μπορώ να αιχμαλωτίσω στο μυαλό και στην ψυχή μου θα το κλείσω εσύ έχεις φύγει ήδη απ’ τη ζωή μου κι αφού έφυγες δεν ήσουνα δική μου δεν έγινες δική μου ποτέ.