10.6.05

ΧΡΩΜΑ ΔΙΑΦΑΝΟ

Το χρώμα το διάφανο
το χρώμα του νερού
ζαλίστηκε στη σκέψη μου
στ’ αρχοντικό του νου
Και παγωμένο έσταξε
στις πιο κρυφές μου ελπίδες
τις ξέπλυνε και μείνανε
μονάχες οι σελίδες.


Μια σταγόνα μονάχα
μια σταγόνα γυαλί
ένα φύσημα αγέρα
κι είναι ο κόσμος χαρτί
που σαν γράψεις επάνω
μια ματιά, μια ζωή
μια σταγόνα μονάχα
να τα σβήσει αρκεί.



Το χρώμα το διάφανο
το χρώμα του νερού
που μοιάζει με το βλέμμα σου
σ’ ένα κενό καιρού
πήρε νωρίς την άδεια
κύλησε και με βρήκε
στα πιο παλιά μου ιδανικά
βρήκε ανοιχτά και μπήκε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: