10.6.05

ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΤΙΓΜΗ

Η πιο κόκκινη στιγμή του φωτός
είναι εκείνη που η ώρα έχει δρόμους χαράξει
κι εσύ στέκεις στην άκρη ξεχασμένος θεός
με φωνή που ζητάει, να σταθεί, να υπάρξει
Η πιο κόκκινη στιγμή του φωτός
αναπαύεται πάντα σ’ ένα σύννεφο πάνω
σε αιχμάλωτο βλέμμα που ο ουρανός του θολός
αφουγκράζεται κόσμους που ποτέ μου δε φτάνω.

Η κόκκινη στιγμή του φωτός
σου θυμίζει πως όλα παραμένουνε ίδια
ένας κύκλος ο χρόνος
ένας χτύπος ο πόνος
μα θα έρθει και πάλι η πιο κόκκινη στιγμή του φωτός.


Η πιο κόκκινη στιγμή του φωτός
είναι εκείνη η ώρα που φοβάσαι να φύγεις
που με λόγια ακραία με κρατάς πάντα εκτός
και δηλώνεις εδώ πως δεν αντέχεις να μείνεις.
Η πιο κόκκινη στιγμή του φωτός
όταν φτάνει στο τέλος σε τρομάζει όσο λίγες
γιατί έρχεται η νύχτα και περνάει ο καιρός
λιγοστεύουν τα όνειρα και τελειώνουν οι ελπίδες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: