ΒΡΕΧΕΙ

Απόψε βγαίνω βόλτα στην Αθήνα
βρέχει και βρέχεται η ρουτίνα
σ’ όλους τους δρόμους θλίψη στάζει
αυτή η βροχή πόσο μου μοιάζει.

Χαζεύω γύρω τις βιτρίνες
και έχω να σε δω δυο μήνες.

Επιβιώνω σαν τους άλλους
μα κάτι μέσα μου με πνίγει
δεν είσαι εδώ και με τυλίγει
ένας καημός απ’ τους μεγάλους.

Απόψε κάνω γύρους στις πλατείες
δεν έχω θάρρος πια για αλητείες
στα στέκια μας σ’ αναζητάω
βρέχει κι ακόμα σ’ αγαπάω.